Column – Europese mietjes

Gerard Joling

Amerikanen zijn bereid om hun hele fortuin op het spel te zetten in ruil voor hun one-minute-of-fame en de kans op een fortuin. Ieder jaar nemen enkele duizenden van die malloten een tweede hypotheek om mee te kunnen doen aan het wereldkampioenschap. Het zijn echt gokkers: hoe gekker hoe beter. Een cashgame op televisie is dan ook niet leuk tenzij er om enorme bedragen gespeeld wordt. Amerikanen snappen dat.

De producers van het televisieprogramma High Stakes Poker zijn ook Amerikanen. In hun programma geen zielige $5/$10 game. De blinds worden opgeschroefd naar $300/$600 en als je mee wilt doen hoef je niet met minder dan 100.000 dollar aan te komen. Het liefst laten ze spelers meedoen die met een half miljoen dollar aan chips voor hun neus gaan zitten. Niet zomaar elke banaan met geld kan aanschuiven aan de exclusieve tafel: alleen de grootste kampioenen, de ziekste bluffers en online superhelden krijgen een stoel. Bij HSP krijgt het pokerpubliek wat ze wil: de beste spelers, de grootste potten en de ziekste plays.

De rillingen lopen over mijn rug als ik Phil Ivey preflop een 5-bet bluf zie doen met 5-2 ofsuit voor 200.000 dollar. In de woorden van commentator Gabe Kaplan “I don’t believe it”. Echt ziek, spannend, sexy! Dit is entertainment. Dit willen we zien! Dit zijn beelden waar ik ’s nachts van wakker lig. Een 4-barrel bluf van Tom ‘durrrr’ Dwan bezorgt mij natte dromen. Wat een helden.

En dan is er Europa – zucht.
Voordat ik mijn pleidooi uiteen zet (lees: begin te zeuren) over de (bagger) televisieprogramma’s die we hier in Europa maken, wil ik eerst nog iets positiefs zeggen. In Europa hebben we wel hele goede spelers die hun mannetje staan in de allerduurste cashgames. Ik denk aan Patrick Antonius, Ilari “Ziigmund” Sahamies, Gus Hansen en Nederlands’ trots Lex Veldhuis. Dat zijn mannen met lef. Maar nu komt het: die helden zul je nooit zien in een poepprogramma zoals bijvoorbeeld de European Cashgame. In Europa worden namelijk geen spannende pokerprogramma’s gemaakt.

Ik volg alles wat er speelt in de pokerwereld. Ik kijk elk programma wat er maar beschikbaar is en sta overal voor open. Maar van de European Cashgame word ik niet warm of koud. Het eerste seizoen leverde maar drie matige handjes op en geen potjes boven de 40.000 euro. De eerste aflevering van het tweede seizoen staat sinds kort op internet en belooft ook weinig spannends. De meeste spelers hebben zich ingekocht voor 10.000 euro en de blinds zijn ‘maar’ €50/€100. Ik ken homegames waar het er heftiger aan toe gaat. De line-up van het programma is ook niet indrukwekkend. Tussen het bij elkaar geraapte hoopje B-spelers is Andy Black de bekendste naam. Hopelijk weer hij er nog wat van te maken tussen al die Europese mietjes.

Met veel tegenzin en toch een klein beetje hoop dat mijn vooroordelen ongegrond zouden blijken, ben ik de eerste aflevering van het tweede seizoen toch maar gaan kijken. Nou ik kan je vertellen het ging er spetterend aan toe. Andreas Hoivold kreeg het voor elkaar om maar liefst 50 euro te verliezen en de grote winnaar van deze eerste aflevering is de ‘Ziigmund’ look-a-like Jens Kyllonen. Hij wist het exorbitante bedrag van 3100 euro te winnen!
Ik kan weer rustig slapen vannacht.